Aktualizacja: Geodezja i kartografia w I Rankingu Studiów Inżynierskich

Na czele rankingu jest Politechnika Warszawska z 12 najlepszymi programami studiów w różnych dyscyplinach przed Akademią Górniczo-Hutniczą i Politechniką Wrocławską (po 3 programy) oraz Politechniką Śląską (2 programy). Jeśli chodzi o geodezję i kartografię, dwa pierwsze miejsca zajmują również stołeczna i krakowska uczelnia, na trzeciej pozycji znalazł się natomiast Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie. Pełne wyniki w tabeli.

Przyjęto, że kierunki objęte rankingiem muszą być prowadzone w danej jednostce (wydziale) na II stopniu studiów stacjonarnych i dawać tytuł magistra inżyniera. W dyscyplinie geodezja i kartografia ocenie poddano jedynie 6 programów studiów na 6 uczeniach, choć studia magisterskie od dłuższego czasu prowadzone są również na innych niż wymienione i mogą one pochwalić się absolwentami. Spośród uczelni publicznych nieobecny w rankingu jest Uniwersytet Rolniczy w Krakowie, a spośród niepublicznych: Wyższa Szkoła Inżynieryjno-Ekonomiczna w Rzeszowie, Wyższa Szkoła Gospodarki Krajowej w Kutnie oraz Społeczna Akademia Nauk w Łodzi. Założono jednak, że jednostka prowadząca dany kierunek studiów musi posiadać przynajmniej jedno uprawnienie do nadawania stopnia doktora, bez względu na dziedzinę i dyscyplinę nauki, co wyjaśnia nieobecność uczelni niepublicznych. Natomiast UR w Krakowie spełnia ten warunek. Być może uczelnia ta nie odesłała wymaganej ankiety rankingowej zawierającej m.in. uśrednione i zanonimizowane dane o wynikach maturalnych osób przyjętych na I rok studiów.

Do oceny studiów użyto 13 wskaźników pogrupowanych w sześć kryteriów. Są to:
• prestiż (12%) – mierzony poprzez badanie opinii kadry akademickiej;
• absolwenci na rynku pracy (24%) – mierzone poprzez: badanie opinii pracodawców (realizowane przez „IBM Indicator”) oraz badanie „Ekonomiczne Losy Absolwentów” (realizowane przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego);
• potencjał akademicki (14%) – wskaźniki: ocena parametryczna MNiSW, uprawnienia do nadawania stopni naukowych, nadane stopnie naukowe;
• efektywność naukowa (20%) – wskaźniki: publikacje, cytowania, indeks Hirsha;
• potencjał dydaktyczny (22%) – wskaźniki: jakość przyjętych na studia, dostępność kadr wysokokwalifikowanych dla studentów, wyróżniająca ocena Polskiej Komisji Akredytacyjnej oraz akredytacje środowiskowe;
• innowacyjność (8%) – wskaźnik: patenty i prawa ochronne.

Zasady rankingu, w tym kryteria i ich wagi, opracowała Kapituła pracująca pod kierownictwem prof. Michała Kleibera (na fot. drugi z lewej), w skład której weszli zarówno eksperci z zakresu szkolnictwa wyższego, jak i przedstawiciele różnych dziedzin przemysłu.

– Zapewnienie zdolnej młodzieży najwyższej klasy wykształcenia inżynierskiego leży w interesie polskiej gospodarki – mówi Waldemar Siwiński, prezes Fundacji Edukacyjnej Perspektywy, pomysłodawca Rankingu Studiów Inżynierskich (na fot. pierwszy z lewej). – Chcemy pomóc młodym ludziom w precyzyjnym wyborze kierunku studiów w obszarze dyscyplin technicznych, najbardziej potrzebnych gospodarce i dających dobre perspektywy zatrudnienia i zarobków.

W pierwszej edycji Rankingu Studiów Inżynierskich ocenionych zostało łącznie 21 kierunków. Poza geodezją i kartografią uwzględnione były: • automatyka i robotyka • architektura i urbanistyka • biotechnologia • budownictwo • elektrotechnika • elektronika i telekomunikacja • energetyka • fizyka techniczna • górnictwo i geologia • inżynieria biomedyczna • inżynieria materiałowa • logistyka • inżynieria chemiczna • inżynieria środowiska • zarządzanie i inżynieria produkcji • kierunki IT (informatyka) • mechanika i budowa maszyn • mechatronika • technologia chemiczna • transport.